Canopy en nog een grot
Door: Erden
16 September 2010 | Maleisië, Kuala Lumpur
Dag 5. Mulu (16 september 2010)
Vandaag kunnen we een beetje uitslapen. Onze eerste tocht staat gepland om 10 uur pas, het slapen was niet ideaal maar we hebben meer slaap gepakt dan de vorige nacht. De canopy tocht is leuk in mijn ogen, Fleur vond het maar eng. Je loopt dus op 2 plankjes die aan elkaar zijn vastgemaakt en de veiligheid wordt gegeven door middel van een net van touw aan de zijkanten. Het zijn meerdere lange hangbruggen tussen bomen in die een pad vormen, aan het einde van iedere brug is er een soort van rustpunt waar je op een plateau in een boom stil kan staan. Het uitzicht vanaf deze hoogten is subliem te noemen, je beseft hier pas echt hoe massaal de jungle is. We hadden nog hoop op het spotten van grote vogels, maar dat is ons helaas niet gelukt. Wel zijn we onderweg nog wat familieleden van de Kameleon tegengekomen, die overigens een echt prehistorisch uiterlijk hadden. Met de tocht naar de canopy’s en de canopy wandel zelf waren we weer zo een 3 uur verder en konden we weer terugwandelen naar HQ voor onze lunch en om ons op te maken voor grot nummer 5. Elkaar aankijkende dachten we: “pfff, dit is overbodig zeg en we zijn uitgeput!”. Waar we ons het meest zorgen om maakten was het feit dat we over 2 dagen een berg moesten beklimmen en we waren nu al doodop van de vermoeidheid.
We dachten deze grot wel even snel te zien en het achter de rug te hebben (vooral omdat er slechts 4 Maleisische meiden meewaren dachten we dit snel te kunnen doen). Uitgerekend tijdens deze grottentocht zaten we opgescheept met een geoloog (die overigens ook voor de Shell in Rijswijk had gewerkt). Bij iedere steen of een punt van minimale aandacht moesten er hele discussies komen over wat het was, hoe het gevormd zou zijn, etc. etc. “Hebben wij weer!” zeiden we lachend. The Fast Lane Cave is benoemd om de vlakke en lange opening van de grot, het is overigens een grot die onlangs is geopend voor het publiek. De verlichting was schaars, dat maakte het wel spannend en avontuurlijk. Doordat de plafond heel erg laag hing op bepaalde delen, konden vleermuizen gewoon beetgepakt worden (uiteraard deden we dit niet, het geflits van de fototoestellen was al vervelend genoeg voor die beesten). Verder zijn we toch wel verbaasd over de mooiheid van deze grot, ondanks het hele trage tempo hebben we geen seconde spijt gehad dat we deze grot zijn gaan bezichtigen – het was indrukwekkend! Ook deze grot was per boot bereikbaar, dus we stappen na afloop in onze long boat en varen door de rivieren terug naar HQ.
Het was een prachtig park en er is zelfs een reden voor ons om nog een keer terug te keren. We hebben namelijk geen tijd kunnen maken om de zogenaamde Pinnacles te bezichtigen (waar men een 3 daagse trektocht voor moet maken).
De invulling van onze avond was hetzelfde als de avond ervoor, echter moesten we onze koffers weer inpakken. Morgen vliegen naar Kota Kinabalu!
Vandaag kunnen we een beetje uitslapen. Onze eerste tocht staat gepland om 10 uur pas, het slapen was niet ideaal maar we hebben meer slaap gepakt dan de vorige nacht. De canopy tocht is leuk in mijn ogen, Fleur vond het maar eng. Je loopt dus op 2 plankjes die aan elkaar zijn vastgemaakt en de veiligheid wordt gegeven door middel van een net van touw aan de zijkanten. Het zijn meerdere lange hangbruggen tussen bomen in die een pad vormen, aan het einde van iedere brug is er een soort van rustpunt waar je op een plateau in een boom stil kan staan. Het uitzicht vanaf deze hoogten is subliem te noemen, je beseft hier pas echt hoe massaal de jungle is. We hadden nog hoop op het spotten van grote vogels, maar dat is ons helaas niet gelukt. Wel zijn we onderweg nog wat familieleden van de Kameleon tegengekomen, die overigens een echt prehistorisch uiterlijk hadden. Met de tocht naar de canopy’s en de canopy wandel zelf waren we weer zo een 3 uur verder en konden we weer terugwandelen naar HQ voor onze lunch en om ons op te maken voor grot nummer 5. Elkaar aankijkende dachten we: “pfff, dit is overbodig zeg en we zijn uitgeput!”. Waar we ons het meest zorgen om maakten was het feit dat we over 2 dagen een berg moesten beklimmen en we waren nu al doodop van de vermoeidheid.
We dachten deze grot wel even snel te zien en het achter de rug te hebben (vooral omdat er slechts 4 Maleisische meiden meewaren dachten we dit snel te kunnen doen). Uitgerekend tijdens deze grottentocht zaten we opgescheept met een geoloog (die overigens ook voor de Shell in Rijswijk had gewerkt). Bij iedere steen of een punt van minimale aandacht moesten er hele discussies komen over wat het was, hoe het gevormd zou zijn, etc. etc. “Hebben wij weer!” zeiden we lachend. The Fast Lane Cave is benoemd om de vlakke en lange opening van de grot, het is overigens een grot die onlangs is geopend voor het publiek. De verlichting was schaars, dat maakte het wel spannend en avontuurlijk. Doordat de plafond heel erg laag hing op bepaalde delen, konden vleermuizen gewoon beetgepakt worden (uiteraard deden we dit niet, het geflits van de fototoestellen was al vervelend genoeg voor die beesten). Verder zijn we toch wel verbaasd over de mooiheid van deze grot, ondanks het hele trage tempo hebben we geen seconde spijt gehad dat we deze grot zijn gaan bezichtigen – het was indrukwekkend! Ook deze grot was per boot bereikbaar, dus we stappen na afloop in onze long boat en varen door de rivieren terug naar HQ.
Het was een prachtig park en er is zelfs een reden voor ons om nog een keer terug te keren. We hebben namelijk geen tijd kunnen maken om de zogenaamde Pinnacles te bezichtigen (waar men een 3 daagse trektocht voor moet maken).
De invulling van onze avond was hetzelfde als de avond ervoor, echter moesten we onze koffers weer inpakken. Morgen vliegen naar Kota Kinabalu!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
